لاماها گونه‌هایی از شترسانان هستند که در آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند. لاماها دارای کوهان نیستند. لاماها در گذشته به طور گسترده از سویاینکاها و دیگر بومیان رشته کوه آند به عنوان حیوان بارکش و گوشتی استفاده می‌شدند. هم اکنون نیز در آمریکای جنوبی هنوز از این حیوان برای بارکشی، تولید گوشت و پشم استفاده می‌شود. چهار دسته لاما وجود دارد که به معروفترین آنها لاما گفته می‌شود.
شامل:
لاما پس از طی مراحل بهداشتی و قرنطینه‌ای از بولیوی به کشور وارد می‌شود، این دام با جمعیت ۵ میلیون رأسی در بولیوی قرار است پس ازبررسی و جمعآوری اطلاعات در خصوص بیماریهای مشترک و انواع آن، وضعیت بهداشت و بیماریهایی که ممکن است با ورود لاما در کشور گسترش یابد، به کشور وارد شود.
در صورت مورد قبول بودن تمامی بررسیها، این دام می‌تواند در دراز مدت به یکی از محورهای پرورش در کشور تبدیل شود، زیرا ایران یکی از مناطق پرورش شتر و خانواده شترسانان است و پرورش زنده این نوع دام می‌تواند مقداری از گوشت قرمز کشور را تامین کند.
آن ها ممکن است در منطقه مورد چرا آسیب ببیند.
اهمیت اقتصادی برای انسان
لاماها برای اقتصاد بشر بسیار مهم هستند. پشم درشت و ضخیم آن گران قیمت است. این حیوانات هر 2 سال یک بار پشم چینی می شوند و حدود 3 کیلوگرم پشم از هر لاما حاصل می شود.
دامداران برای محدود کردن شکار گوسفندان توسط سگ سانان از لاما استفاده می کنند. مطالعات نشان می دهد با اضافه کردن لاما به گله های گوسفند و بز، شکار آن ها به شدت کاهش یافته است.
لاماها در بازی گلف استفاده می شوند. همچنین به عنوان حیوان دست آموز و همدم نگه داری می شوند.
از نظر تاریخی، لاماها برای حمل بار در مناطق کوهستانی آند استفاده می شدند. زیرا قادرند بیش از 60 کیلوگرم بار را بیش از 30 کیلومتر حمل کنند.
